Nie można zgodzić się ze stanowiskiem, że w opisywanym przypadku mamy do czynienia z informacjami anonimowymi. Z dużym prawdopodobieństwem można stwierdzić, że dla części odbiorców obrazu wizerunek będzie możliwy do identyfikacji. Temu właśnie służy walor promocyjny kamery. Osoby znajdujące się w jej zasięgu dzwonią do znajomych, aby włączyły obraz w momencie prowadzenia rozmowy telefonicznej. Identyfikacja osoby może mieć również charakter przypadkowy. Nie można wykluczyć chęci kontrolowania wykonywania obowiązków pracowniczych lub służbowych przy jej wykorzystaniu (wykonywanie czynności w zasięgu działania monitoringu). Podsumowując ten wątek, rzadko dochodzi do sytuacji, gdy osoba, której dane są przetwarzane jest identyfikowana przez wszystkich lub znaczną część odbiorców. Jednakże wystarczy wystąpienie możliwości rozpoznania przez bliżej nieokreśloną osobę lub grupę osób lub wystąpienie zagrożenia bezprawnego (pozbawienia podstawy prawnej) naruszenia prawa do prywatności.
W mojej ocenie nie ma zastosowania art. 11 RODO. W doktrynie wskazuje się, że to unormowanie ma zastosowanie do przetwarzanie danych w celach analitycznych lub statystycznych, bez możliwości powiązania danych z konkretnymi osobami fizycznymi (P. Fajgielski [w:] Komentarz do rozporządzenia nr 2016/679 w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) [w:] Ogólne rozporządzenie o ochronie danych. Ustawa o ochronie danych osobowych. Komentarz, wyd. II, Warszawa 2022, art. 11).
Przyjmując stanowisko wskazujące na anonimowość można przyjąć dalej idący wniosek, że żaden zewnętrzny monitoring nie będzie podlegał przepisom o ochronie danych osobowych, ponieważ nie będziemy znali większości osób w jego zasięgu a przecież jest zupełnie odwrotnie. Gromadzimy zapis, aby dokonać identyfikacji osoby, która wyrządzi szkodę na osobie lub mieniu. W celu jej identyfikacji publikowany jest nawet wizerunek. Pamiętajmy, że identyfikacja może być dokonana przez Policję w oparciu o ich bazę danych.
Dyskusja powinna zostać rozpoczęta od stanowiska wyrażonego przez Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych we wskazówkach dotyczących monitoringu wizyjnego, przy czym dokument wydany został w czerwcu 2018 roku. I tak Prezes UODO wskazał, że nie zawsze monitoring wizyjny wiąże się z przetwarzaniem danych osobowych. Rozporządzenie 2016/679 i krajowe przepisy szczególne można zastosować do monitoringu, jeśli jest on wykorzystywany w celu przetwarzania danych osobowych. Jeżeli monitoring służy jedynie do podglądu danego miejsca, a nagranie nie jest zachowywane na twardym dysku komputera czy innym nośniku, to wówczas trudno mówić o przetwarzaniu danych osobowych. Z danymi osobowymi mamy do czynienia wówczas, gdy obraz z kamer zawiera wizerunki osób i jest utrwalony w systemie monitoringu na nośnikach danych. Pamiętać przy tym należy, że podmioty wykorzystujące systemy monitoringu z reguły utożsamiają przetwarzanie danych z działaniem podejmowanym w celu identyfikacji konkretnych osób na podstawie nagrań. Tymczasem w rozporządzeniu za przetwarzanie danych uznaje się już ich gromadzenie.
Jednakże powyższe odnosi się do działalności administratora we własnym zakresie, np. dozorowaniu obszarów poprzez elektroniczny podgląd bez nagrywania obrazu.
W innym materiale informacyjnym Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych stwierdził, co następuje:
„Na jakiej podstawie dopuszczalne jest udostępnianie przez gminę na rzecz Policji obrazu z kamer monitoringu w czasie rzeczywistym?
Na wstępie należy odpowiedzieć na pytanie, czy przeglądanie (podgląd) w czasie rzeczywistym obrazu rejestrowanego przez kamery monitoringu powinno być uznawane za przetwarzanie danych osobowych. W analizie tego zagadnienia istotne jest powołanie się na definicję zawartą w art. 4 ust. 2 RODO, zgodnie z którą przetwarzaniem jest operacja lub zestaw operacji wykonywanych na danych osobowych lub zestawach danych osobowych w sposób zautomatyzowany lub niezautomatyzowany, takich jak zbieranie, utrwalanie, organizowanie, porządkowanie, przechowywanie, adaptowanie lub modyfikowanie, pobieranie, przeglądanie, wykorzystywanie, ujawnianie poprzez przesłanie, rozpowszechnianie lub innego rodzaju udostępnianie, dopasowywanie lub łączenie, ograniczanie, usuwanie lub niszczenie.
Biorąc pod uwagę treść powołanej definicji przyjąć należy, że monitoring wizyjny w czasie rzeczywistym stanowi przetwarzanie danych osobowych. Potwierdzenie takiego stanowiska znaleźć można w Wytycznych 3/2019 w sprawie przetwarzania danych osobowych za pomocą urządzeń wideo (dostępnych w języku angielskim), w których EROD, odnosząc się do prawa dostępu do danych wskazuje, że osoba, której dane dotyczą, ma prawo do uzyskania od administratora potwierdzenia, czy przetwarzane są jej dane osobowe. W przypadku nadzoru wideo oznacza to, że jeżeli żadne dane nie są przechowywane lub przekazywane w jakikolwiek sposób, wówczas po zakończeniu monitorowania w czasie rzeczywistym administrator może jedynie udzielić informacji, że dane osobowe nie są już przetwarzane (oprócz ogólnych obowiązków w zakresie informowania na mocy art. 13). Jeżeli jednak dane są nadal przetwarzane w momencie składania wniosku (tj. jeżeli dane są przechowywane lub stale przetwarzane w jakikolwiek inny sposób), osoba, której dane dotyczą, powinna uzyskać dostęp i informacje zgodnie z art. 15.”
(https://archiwum.uodo.gov.pl/pl/225/1532)
Przedstawione stanowisko oparte jest na legalnej definicji przetwarzania danych osobowych, które obejmuje swym zakresem ujawnianie poprzez przesłanie, rozpowszechnianie lub innego rodzaju udostępnianie danych osobowych. To oznacza, że samo zablokowanie możliwości nagrywania obrazu nie przesądza, że może dojść do innego rodzaju przetwarzania danych osobowych.
W przypadku operowanie możliwym do identyfikacji wizerunkiem osób fizycznych konieczne jest posiadanie podstawy do takiego działania, znajdującej oparcie w art. 6 RODO. Zastosowanie kamery w miejscu publicznym, powszechnie dostępnym i bez powiązania z określonym wydarzeniem (zorganizowanym i ogólnie dostępnym) nie pozwala na przyjmowanie koncepcji dorozumianej zgody.
Jedynym rozwiązaniem pozwalającym na zastosowanie streamingu będzie wykluczenie możliwości identyfikacji osoby fizycznej poprzez takie zamontowanie kamery, aby nie były widoczne wyraźne zarysy twarzy, udostępnianie obrazu o niskiej rozdzielczości lub zastosowanie filtrów prywatyzujących (automatyczne zasłanianie twarzy). Tym bardziej, że występuje wysokie ryzyko ingerencji w prywatność osób fizycznych.
Niezależnie od powyższe wymagane jest zrealizowanie obowiązku informacyjnego. Osoba znajdująca się w zasięgu monitoringu powinna wiedzieć kto i w jakim celu zamontował kamerę. Dodatkowo należy udostępnić dane kontaktowe administratora danych.
****
Interesuje Ciebie inny temat? Propozycje prosimy przesyłać na maila: porady@kancelariapiatak.pl,
Zapraszamy na stronę:
https://www.facebook.com/kancelariapiatak
#kancelariapiatak
#ustka
#slupsk
#słupsk
